ปล่อง
ภาษาไทย[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᨸᩖᩬ᩵ᨦ (ปลอ่ง), ภาษาเขิน ᨸᩬ᩵ᨦ (ปอ่ง), ภาษาลาว ປ່ອງ (ป่อง), ภาษาไทลื้อ ᦔᦸᧂᧈ (ป่อ̂ง)
การออกเสียง[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์ {ไม่ตามอักขรวิธี; เสียงสระสั้น} | ปฺล็่อง | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | bplɔ̀ng |
ราชบัณฑิตยสภา | plong | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /plɔŋ˨˩/(สัมผัส) |
คำนาม[แก้ไข]
ปล่อง
- ช่องหรือรูที่ทะลุขึ้นจากพื้นดิน
- ปล่องงู
- ปล่องหนู
- สิ่งที่เป็นช่องกลวงคล้ายท่อตั้งตรงขึ้นไปสำหรับควันขึ้นหรือรับลม
- ช่องที่ทะลุขึ้นจากถ้ำ
ภาษาคำเมือง[แก้ไข]
การออกเสียง[แก้ไข]
- (เชียงใหม่) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /pɔŋ˨˩/
คำนาม[แก้ไข]
ปล่อง
- อีกรูปหนึ่งของ ᨸᩖᩬ᩵ᨦ (ปลอ่ง)
หมวดหมู่:
- สัมผัส:ภาษาไทย/ɔŋ
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- ศัพท์ภาษาไทยที่มี 1 พยางค์
- คำหลักภาษาไทย
- คำนามภาษาไทย
- ภาษาไทย terms with redundant head parameter
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีตัวอย่างการใช้
- ศัพท์ภาษาคำเมืองที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- คำหลักภาษาคำเมือง
- คำนามภาษาคำเมือง
- คำนามภาษาคำเมืองในอักษรไทย
- ภาษาคำเมือง terms with redundant head parameter