ม้วย

ดูเพิ่ม: มวย และ มวย่

ภาษาไทย

รากศัพท์

ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ມ້ວຍ (ม้วย)

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		ม้วย
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	múai
	ราชบัณฑิตยสภา	muai
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/mua̯j˦˥/(สัมผัส)

คำกริยา

ม้วย (คำอาการนาม การม้วย)

1. (ภาษาหนังสือ) ตาย, สิ้นสุด, วายวอด, มักใช้เข้าคู่กับคำ มอด เป็น ม้วยมอด หรือ มอดม้วย