ฤกษ์
ภาษาไทย[แก้ไข]
การออกเสียง[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์ | เริก | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | rə̂ək |
ราชบัณฑิตยสภา | roek | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /rɤːk̚˥˩/(สัมผัส) |
รากศัพท์ 1[แก้ไข]
คำนาม[แก้ไข]
ฤกษ์
- (โหราศาสตร์) คราวหรือเวลาที่กำหนดหรือคาดว่าจะให้ผล, มักนิยมใช้ในทางดี
- ฤกษ์ดี
- ฤกษ์ร้าย
- หาฤกษ์แต่งงาน
- หาฤกษ์ยกเสาเอก
คำเกี่ยวข้อง[แก้ไข]
รากศัพท์ 2[แก้ไข]
ยืมมาจากภาษาสันสกฤต ऋक्ष (ฤกฺษ, “หมี”)
คำนาม[แก้ไข]
ฤกษ์
รากศัพท์ 3[แก้ไข]
คำนาม[แก้ไข]
ฤกษ์