สัญชาตญาณ
ภาษาไทย[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
สัญชาต + ญาณ, จากภาษาบาลี สฺชาติ + าณ; เทียบภาษาสันสกฤต सहज (สหช) + ज्ञान (ชฺญาน)
การออกเสียง[แก้ไข]
| การแบ่งพยางค์ | สัน-ชาด-ตะ-ยาน | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | sǎn-châat-dtà-yaan |
| ราชบัณฑิตยสภา | san-chat-ta-yan | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /san˩˩˦.t͡ɕʰaːt̚˥˩.ta˨˩.jaːn˧/(สัมผัส) | |
คำนาม[แก้ไข]
สัญชาตญาณ
- ความรู้ที่มีมาแต่กำเนิดของคนและสัตว์ ทำให้มีความรู้สึกและกระทำได้เองโดยไม่ต้องมีใครสั่งสอน
- สัญชาตญาณในการป้องกันตัว
- สัญชาตญาณในการรวมหมู่