ออ

ดูเพิ่ม: อือ, อื้อ, อ้อ, และ อ๋อ

ภาษาไทย

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		ออ
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	ɔɔ
	ราชบัณฑิตยสภา	o
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/ʔɔː˧/(สัมผัส)
คำพ้องเสียง แก้ไข		อ อ. ออร์

รากศัพท์ 1

ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ອໍ (อํ), ภาษาจ้วงใต้ o (ออ)

คำกริยา

ออ (คำอาการนาม การออ)

1. รวมกันเป็นกลุ่ม, คั่งกันอยู่

   คนอออยู่หน้าประตู

รากศัพท์ 2

ยืมมาจากภาษาเขมรเก่า អា (อา), អ (อ); ร่วมเชื้อสายกับภาษาเขมร អា (อา); เทียบภาษาจ้วงใต้ oz, o (อ่อ, ออ), ภาษาไตนง o (ออ)

คำนาม

ออ

1. (โบราณ) คำนำหน้าชื่อผู้ชายที่ตนพูดด้วยหรือพูดถึง

   ออมั่น

   ออคง

คำประสม

• ออเจ้า

รากศัพท์ 3

เลียนเสียงธรรมชาติ

คำอุทาน

ออ

1. คำที่เปล่งออกมาแสดงว่ารู้แล้ว เข้าใจแล้ว หรือนึกได้

ภาษาเลอเวือะตะวันตก

การออกเสียง

• สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /ʔɔ/

คำนาม

ออ

1. พี่สาว