เปรี้ยง

ดูเพิ่ม: เปรียง

ภาษาไทย

รากศัพท์

เลียนเสียงธรรมชาติ

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		เปฺรี้ยง
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	bprîiang
	ราชบัณฑิตยสภา	priang
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/pria̯ŋ˥˩/(สัมผัส)

คำอุทาน

เปรี้ยง

1. เสียงดังลั่นอย่างเสียงฟ้าผ่า

คำคุณศัพท์

เปรี้ยง

1. จัด, กล้า, (ใช้แก่แดด)

คำกริยา

เปรี้ยง

1. (ภาษาปาก) กระทำรุนแรงให้เกิดเสียงเช่นนั้น เช่น ตี ตบ ทุบ หรือยิง

ดูเพิ่ม

• เปรี้ยงปร้าง