เสียสันดาน

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี

ภาษาไทย[แก้ไข]

รากศัพท์[แก้ไข]

เสีย +‎ สันดาน

การออกเสียง[แก้ไข]

การแบ่งพยางค์เสีย-สัน-ดาน
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงsǐia-sǎn-daan
ราชบัณฑิตยสภาsia-san-dan
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/sia̯˩˩˦.san˩˩˦.daːn˧/(สัมผัส)

คำกริยา[แก้ไข]

เสียสันดาน (คำอาการนาม การเสียสันดาน)

  1. (ภาษาปาก) เสียอุปนิสัยที่มีมาแต่กำเนิด (ใช้เป็นคำตำหนิ)
    เด็กคนนี้เสียสันดาน ชอบลักขโมยของคนอื่น