אדמה

ภาษาฮีบรู

ราก
א־ד־ם (อ-ด-ม)

คำนาม

אֲדָמָה (อะดามาฮ) ญ. (พหูพจน์ไม่ชี้เฉพาะ אֲדָמוֹת, สมาสเอกพจน์ אַדְמַת־, สมาสพหูพจน์ אַדְמוֹת־)

1. ดิน, พื้นดิน, แผ่นดิน

การผันรูป

การผันรูปของ אֲדָמָה

พจน์	รูปโดดเดี่ยว		รูปประกอบคำสรรพนามแสดงเจ้าของ
	สถานะ	รูปผัน	บุรุษ	เอกพจน์		พหูพจน์
				เพศชาย	เพศหญิง	เพศชาย	เพศหญิง
เอกพจน์	ไม่ชี้เฉพาะ	אֲדָמָה	ที่หนึ่ง	אַדְמָתִי		אַדְמָתֵנוּ
	ชี้เฉพาะ	הָאֲדָמָה	ที่สอง	אַדְמָתְךָ	אַדְמָתֵךְ	אַדְמַתְכֶם	אַדְמַתְכֶן
	สมาส	אַדְמַת־	ที่สาม	אַדְמָתוֹ	אַדְמָתָהּ	אַדְמָתָם	אַדְמָתָן
พหูพจน์	ไม่ชี้เฉพาะ	אֲדָמוֹת	ที่หนึ่ง	אדמותיי \ אַדְמוֹתַי		אַדְמוֹתֵינוּ
	ชี้เฉพาะ	הָאֲדָמוֹת	ที่สอง	אַדְמוֹתֶיךָ	אדמותייך \ אַדְמוֹתַיִךְ	אַדְמוֹתֵיכֶם	אַדְמוֹתֵיכֶן
	สมาส	אַדְמוֹת־	ที่สาม	אַדְמוֹתָיו	אַדְמוֹתֶיהָ	אַדְמוֹתֵיהֶם	אַדְמוֹתֵיהֶן

คำพ้องความ

• אֶרֶץ (เอเรต͡ซ)
• קַרְקַע (การกาอฺ)