इह

ภาษาสันสกฤต

รากศัพท์

इम (อิม) +‎ -ह (-ห); จากสันสกฤตพระเวท इध (อิธ), จากภาษาอินโด-อารยันดั้งเดิม *Hidʰá, จากภาษาอินโด-อิเรเนียนดั้งเดิม *Hidʰá, จากภาษาอินโด-ยูโรเปียนดั้งเดิม *h₁i-dʰe- (“here”). Compare ภาษาบาลี อิธ หรือ อิห, ภาษาอเวสตะ 𐬌𐬛𐬁‎ (อิดา), 𐬌𐬜𐬀‎ (อิธะ).

The form อิห was generalized in Vedic to conform with other place-based adverbs ending in -ह (-ห), whereas the Middle Indo-Aryan languages generalized -ध (-ธ).

การออกเสียง

• (Vedic) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /i.ɦɐ́/
• (Classical) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /ˈi.ɦɐ/

คำกริยาวิเศษณ์

इह • (อิห) (Vedic idhá)

1. ที่นี่; ในนี้

   तेनेह (तेन इह) न ― เตเนห (เตน อิห) น ― the rule does not apply here (แปลตรงตัว “therefore not in this case”)

2. ตอนนี้

Related terms

• इहेह (อิเหห)

คำสืบทอด

(taking Sanskrit as representative for all Old Indo-Aryan):

• ปรากฤตแบบอโศก: 𑀇𑀥 (อิธ)
• บาลี: อิธ, อิห
• → ฮินดี: इह (อิห)
• → อูรดู: اهہ‎