मुख

ภาษาสันสกฤต

คำนาม

मुख • (มุข) ก.

1. ปาก
2. หน้า
3. แบบอักษร

ภาษาฮินดี

รากศัพท์

ยืมจากภาษาสันสกฤต मुख (มุข). ร่วมรากกับ मुँह (มุํ์ห) ซึ่งเป็นคำตัทภวะ

การออกเสียง

• (เดลี) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /mʊkʰ/

คำนาม

मुख (มุข) ช. (การสะกดภาษาอูรดู مکھ‎)

1. ปาก

   คำพ้องความ: मुँह (มุํ์ห)

2. หน้า

   คำพ้องความ: चेहरा (เจหรา)

การผันรูป

การผันรูปของ मुख (masc cons-stem)

	เอกพจน์	พหูพจน์
การกตรง	मुख มุข	मुख มุข
การกอ้อม	मुख มุข	मुखों มุข
สัมโพธนการก	मुख มุข	मुखो มุข

คำประสม

• मुखाभिगम (มุขาภิคม)
• मुखमैथुन (มุขไมถุน)