กลืนเลือด
ภาษาไทย[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
การออกเสียง[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์ | กฺลืน-เลือด | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | glʉʉn-lʉ̂ʉat |
ราชบัณฑิตยสภา | kluen-lueat | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /klɯːn˧.lɯa̯t̚˥˩/(สัมผัส) |
คำกริยา[แก้ไข]
กลืนเลือด
- (ภาษาปาก) กล้ำกลืนความเจ็บแค้นอย่างแสนสาหัส
- แม้จะแค้นหัวหน้าพวกเขาก็ยอมกลืนเลือด เพราะยังต้องพึ่งพาหัวหน้าคนนี้อยู่
อ้างอิง[แก้ไข]
- ราชบัณฑิตยสถาน. พจนานุกรมคำใหม่ เล่ม 1 ฉบับราชบัณฑิตยสถาน. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพฯ : ธนาเพรส, 2553. หน้า 6.