เลือด
ภาษาไทย
[แก้ไข]
รากศัพท์
[แก้ไข]สืบทอดจากไทดั้งเดิม *lɯətᴰ; ร่วมเชื้อสายกับอีสาน เลือด, ลาว ເລືອດ (เลือด), คำเมือง ᩃᩮᩬᩥᨯ (เลอิด), เขิน ᩃᩮᩨ᩠ᨯ (เลืด), ไทลื้อ ᦵᦟᦲᧆ (เลีด), ไทใหญ่ လိူတ်ႈ (เลิ้ต), อ่ายตน လိုတ် (ลึต์), อาหม 𑜎𑜢𑜤𑜄𑜫 (ลึต์), ปู้อี liad, จ้วง lwed, จ้วงแบบหนง lowd, แสก หล้วด
การออกเสียง
[แก้ไข]| การแบ่งพยางค์ | เลือด | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | lʉ̂ʉat |
| ราชบัณฑิตยสภา | lueat | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /lɯa̯t̚˥˩/(สัมผัส) | |
คำนาม
[แก้ไข]เลือด
- ของเหลวปรกติมีสีแดง อยู่ในหลอดเลือดและหัวใจของคนและสัตว์ ประกอบด้วยน้ำเลือดและเม็ดเลือด ส่วนที่เป็นสีแดงเกิดจากสีในเม็ดเลือดแดง ส่วนสัตว์ไม่มีกระดูกสันหลัง เช่น แมลง กุ้ง หอย เม็ดเลือดเห็นมีสีน้ำเงินจาง ๆ
- ระดู
- ผู้สืบเชื้อสาย
- เลือดศิลปิน, เลือดนักรบ, เลือดนักประพันธ์
- ผู้ที่เคยศึกษาจากสถาบันใดสถาบันหนึ่ง
- เลือดจุฬา, เลือดธรรมศาสตร์
คำพ้องความ
[แก้ไข]- ดูที่ อรรถาภิธาน:เลือด
ลูกคำ
[แก้ไข]คำแปลภาษาอื่น
[แก้ไข]ของเหลวปรกติมีสีแดง (1)
|
ภาษาคำเมือง
[แก้ไข]การออกเสียง
[แก้ไข]- (เชียงใหม่) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /lɯat˦˨/
คำนาม
[แก้ไข]เลือด
- อีกรูปหนึ่งของ ᩃᩮᩬᩥᨯ (เลอิด)
หมวดหมู่:
- ศัพท์ภาษาไทยที่สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม
- ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากภาษาไทดั้งเดิม
- สัมผัส:ภาษาไทย/ɯa̯t̚
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- ศัพท์ภาษาไทยที่มี 1 พยางค์
- คำหลักภาษาไทย
- คำนามภาษาไทย
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีตัวอย่างการใช้
- รายการที่มีกล่องคำแปล
- แมนจู terms with redundant transliterations
- หน้าที่มีคำแปลภาษาลิมบู
- ศัพท์ภาษาคำเมืองที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- คำหลักภาษาคำเมือง
- คำนามภาษาคำเมือง
- คำนามภาษาคำเมืองในอักษรไทย