เลือด

ภาษาไทย

รากศัพท์

จากภาษาไทดั้งเดิม *lɯətᴰ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ເລືອດ (เลือด), ภาษาไทลื้อ ᦵᦟᦲᧆ (เลีด), ภาษาไทใหญ่ လိူတ်ႈ (เลิ้ต), ภาษาอ่ายตน လိုတ်, ภาษาอาหม 𑜎𑜢𑜤𑜄𑜫 (ลึต์), ภาษาจ้วง lwed, ภาษาแสก หล้วด

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		เลือด
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	lʉ̂ʉat
	ราชบัณฑิตยสภา	lueat
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/lɯa̯t̚˥˩/

คำนาม

เลือด

1. ของเหลวปรกติมีสีแดง อยู่ในหลอดเลือดและหัวใจของคนและสัตว์ ประกอบด้วยน้ำเลือดและเม็ดเลือด ส่วนที่เป็นสีแดงเกิดจากสีในเม็ดเลือดแดง ส่วนสัตว์ไม่มีกระดูกสันหลัง เช่น แมลง กุ้ง หอย เม็ดเลือดเห็นมีสีน้ำเงินจาง ๆ
2. ระดู
3. ผู้สืบเชื้อสาย

   เลือดศิลปิน, เลือดนักรบ, เลือดนักประพันธ์

4. ผู้ที่เคยศึกษาจากสถาบันใดสถาบันหนึ่ง

   เลือดจุฬา, เลือดธรรมศาสตร์

คำเกี่ยวข้อง

กระหายเลือด กินเลือดกินเนื้อ เกล็ดเลือด เข้าเลือดเข้าเนื้อ ช้ำเลือดช้ำหนอง ตกเลือด ตรวจเลือด ถ่ายเลือด ธนาคารเลือด นองเลือด

น้ำเลือด บ้าเลือด เม็ดเลือด เม็ดเลือดขาว เม็ดเลือดแดง เลือดกำเดา เลือดขึ้นหน้า เลือดตาแทบกระเด็น เลือดทำ เลือดนก

เลือดเนื้อ เลือดร้อน เลือดหมู เลือดไหล สายเลือด เส้นเลือด หน้าเลือด ห้อเลือด ห้ามเลือด อมเลือดอมฝาด

คำแปลภาษาอื่น

(1)

• เยอรมัน : Blut

• อังกฤษ : blood