เลือด
ไปยังการนำทาง
ไปยังการค้นหา
ภาษาไทย[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
จากภาษาไทดั้งเดิม *lɯətᴰ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาอีสาน เลือด, ภาษาลาว ເລືອດ (เลือด), ภาษาคำเมือง ᩃᩮᩬᩥᨯ (เลอิด), ภาษาเขิน ᩃᩮᩨ᩠ᨯ (เลืด), ภาษาไทลื้อ ᦵᦟᦲᧆ (เลีด), ภาษาไทใหญ่ လိူတ်ႈ (เลิ้ต), ภาษาอ่ายตน လိုတ် (ลึต์), ภาษาอาหม 𑜎𑜢𑜤𑜄𑜫 (ลึต์), ภาษาปู้อี liad, ภาษาจ้วง lwed, ภาษาจ้วงแบบหนง lowd, ภาษาแสก หล้วด
การออกเสียง[แก้ไข]
| การแบ่งพยางค์ | เลือด | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | lʉ̂ʉat |
| ราชบัณฑิตยสภา | lueat | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /lɯa̯t̚˥˩/(สัมผัส) | |
คำนาม[แก้ไข]
เลือด
- ของเหลวปรกติมีสีแดง อยู่ในหลอดเลือดและหัวใจของคนและสัตว์ ประกอบด้วยน้ำเลือดและเม็ดเลือด ส่วนที่เป็นสีแดงเกิดจากสีในเม็ดเลือดแดง ส่วนสัตว์ไม่มีกระดูกสันหลัง เช่น แมลง กุ้ง หอย เม็ดเลือดเห็นมีสีน้ำเงินจาง ๆ
- ระดู
- ผู้สืบเชื้อสาย
- เลือดศิลปิน, เลือดนักรบ, เลือดนักประพันธ์
- ผู้ที่เคยศึกษาจากสถาบันใดสถาบันหนึ่ง
- เลือดจุฬา, เลือดธรรมศาสตร์
คำพ้องความ[แก้ไข]
- ดูที่ อรรถาภิธาน:เลือด
คำประสม[แก้ไข]
- กระหายเลือด
- กินเลือดกินเนื้อ
- เกล็ดเลือด
- เข้าเลือดเข้าเนื้อ
- ช้ำเลือดช้ำหนอง
- ตกเลือด
- ตรวจเลือด
- ถ่ายเลือด
- ธนาคารเลือด
- นองเลือด
- น้ำเลือด
- บ้าเลือด
- เม็ดเลือด
- เม็ดเลือดขาว
- เม็ดเลือดแดง
- เลือดกำเดา
- เลือดขึ้นหน้า
- เลือดตาแทบกระเด็น
- เลือดทำ
- เลือดนก
- เลือดเนื้อ
- เลือดร้อน
- เลือดหมู
- สายเลือด
- เส้นเลือด
- หน้าเลือด
- ห้อเลือด
- ห้ามเลือด
- อมเลือดอมฝาด
คำแปลภาษาอื่น[แก้ไข]
ของเหลวปรกติมีสีแดง (1)
|
| |||
ภาษาคำเมือง[แก้ไข]
การออกเสียง[แก้ไข]
- (เชียงใหม่) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /lɯat˦˨/
คำนาม[แก้ไข]
เลือด
- อีกรูปหนึ่งของ ᩃᩮᩬᩥᨯ (เลอิด)
หมวดหมู่:
- ศัพท์ภาษาไทยที่สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม
- ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากภาษาไทดั้งเดิม
- สัมผัส:ภาษาไทย/ɯa̯t̚
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีการออกเสียง IPA
- ศัพท์ภาษาไทยที่มี 1 พยางค์
- คำหลักภาษาไทย
- คำนามภาษาไทย
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีตัวอย่างการใช้
- Terms with redundant transliterations
- Terms with redundant transliterations/mnc
- ศัพท์ภาษาคำเมืองที่มีการออกเสียง IPA
- คำหลักภาษาคำเมือง
- คำนามภาษาคำเมือง
- คำนามภาษาคำเมืองในอักษรไทย