เลือด
ไปยังการนำทาง
ไปยังการค้นหา
ภาษาไทย[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
จากภาษาไทดั้งเดิม *lɯətᴰ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ເລືອດ (เลือด), ภาษาไทลื้อ ᦵᦟᦲᧆ (เลีด), ภาษาไทใหญ่ လိူတ်ႈ (เลิ้ต), ภาษาอ่ายตน လိုတ် (ลึต์), ภาษาอาหม 𑜎𑜢𑜤𑜄𑜫 (ลึต์), ภาษาปู้อี liad, ภาษาจ้วง lwed, ภาษาจ้วงแบบหนง lowd, ภาษาแสก หล้วด
การออกเสียง[แก้ไข]
| การแบ่งพยางค์ | เลือด | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | lʉ̂ʉat |
| ราชบัณฑิตยสภา | lueat | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /lɯa̯t̚˥˩/(ส) | |
คำนาม[แก้ไข]
เลือด
- ของเหลวปรกติมีสีแดง อยู่ในหลอดเลือดและหัวใจของคนและสัตว์ ประกอบด้วยน้ำเลือดและเม็ดเลือด ส่วนที่เป็นสีแดงเกิดจากสีในเม็ดเลือดแดง ส่วนสัตว์ไม่มีกระดูกสันหลัง เช่น แมลง กุ้ง หอย เม็ดเลือดเห็นมีสีน้ำเงินจาง ๆ
- ระดู
- ผู้สืบเชื้อสาย
- เลือดศิลปิน, เลือดนักรบ, เลือดนักประพันธ์
- ผู้ที่เคยศึกษาจากสถาบันใดสถาบันหนึ่ง
- เลือดจุฬา, เลือดธรรมศาสตร์
คำพ้องความ[แก้ไข]
- ดูที่ อรรถาภิธาน:เลือด
คำประสม[แก้ไข]
- กระหายเลือด
- กินเลือดกินเนื้อ
- เกล็ดเลือด
- เข้าเลือดเข้าเนื้อ
- ช้ำเลือดช้ำหนอง
- ตกเลือด
- ตรวจเลือด
- ถ่ายเลือด
- ธนาคารเลือด
- นองเลือด
- น้ำเลือด
- บ้าเลือด
- เม็ดเลือด
- เม็ดเลือดขาว
- เม็ดเลือดแดง
- เลือดกำเดา
- เลือดขึ้นหน้า
- เลือดตาแทบกระเด็น
- เลือดทำ
- เลือดนก
- เลือดเนื้อ
- เลือดร้อน
- เลือดหมู
- สายเลือด
- เส้นเลือด
- หน้าเลือด
- ห้อเลือด
- ห้ามเลือด
- อมเลือดอมฝาด
คำแปลภาษาอื่น[แก้ไข]
ของเหลวปรกติมีสีแดง (1)
|
|