กังฟู
ภาษาไทย[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
ยืมมาจากภาษาอังกฤษ kung fu ซึ่งเป็นการถอดอักษรโรมันระบบเวด-ไจลส์ kung1-fu จากภาษาจีนกลาง 功夫／功夫 (กงฟุ, “ทักษะ, ความสำเร็จ”)
การออกเสียง[แก้ไข]
| การแบ่งพยางค์ | กัง-ฟู | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | gang-fuu |
| ราชบัณฑิตยสภา | kang-fu | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /kaŋ˧.fuː˧/(สัมผัส) | |
คำนาม[แก้ไข]
กังฟู
- ศิลปะการต่อสู้ป้องกันตัวแบบหนึ่งของจีน เน้นหนักไปในทางฝึกสมาธิและความแข็งแกร่งว่องไวของร่างกาย
คำพ้องความ[แก้ไข]
คำแปลภาษาอื่น[แก้ไข]
(1)
|