สมาธิ
ไปยังการนำทาง
ไปยังการค้นหา
ภาษาไทย[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
จากภาษาสันสกฤต समाधि (สมาธิ, “ความตั้งมั่นแห่งจิต”), จากภาษาบาลี สมาธิ (“ความตั้งมั่นแห่งจิต”)
การออกเสียง[แก้ไข]
| การแบ่งพยางค์ | สะ-มา-ทิ | ส̄ะ-มา-ทิ | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | sà-maa-tí | sa-maa-tí |
| ราชบัณฑิตยสภา | sa-ma-thi | sa-ma-thi | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /sa˨˩.maː˧.tʰiʔ˦˥/(ส) | /sa˧.maː˧.tʰiʔ˦˥/(ส) | |
คำนาม[แก้ไข]
สมาธิ
- ความตั้งมั่นแห่งจิต
- (พุทธ, ฮินดู) ความสำรวมใจให้แน่วแน่เพื่อให้จิตใจสงบหรือเพื่อให้เกิดปัญญาเห็นแจ้ง