สมาธิ
ภาษาไทย
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]ยืมมาจากสันสกฤต समाधि (สมาธิ, “ความตั้งมั่นแห่งจิต”), จากบาลี สมาธิ (“ความตั้งมั่นแห่งจิต”)
การออกเสียง
[แก้ไข]| การแบ่งพยางค์ | สะ-มา-ทิ | ส̄ะ-มา-ทิ | |
|---|---|---|---|
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | sà-maa-tí | sa-maa-tí |
| ราชบัณฑิตยสภา | sa-ma-thi | sa-ma-thi | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /sa˨˩.maː˧.tʰiʔ˦˥/(สัมผัส) | /sa˧.maː˧.tʰiʔ˦˥/(สัมผัส) | |
คำนาม
[แก้ไข]สมาธิ
- ความตั้งมั่นแห่งจิต
- (ศาสนาพุทธ, ศาสนาฮินดู) ความสำรวมใจให้แน่วแน่เพื่อให้จิตใจสงบหรือเพื่อให้เกิดปัญญาเห็นแจ้ง
ลูกคำ
[แก้ไข]คำแปลภาษาอื่น
[แก้ไข]ภาษาคำเมือง
[แก้ไข]การออกเสียง
[แก้ไข]- (เชียงใหม่) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /sa.maː˧˧.tʰiʔ˦˥/
คำนาม
[แก้ไข]สมาธิ
- อีกรูปหนึ่งของ ᩈᨾᩣᨵᩥ (สมาธิ)
หมวดหมู่:
- ศัพท์ภาษาไทยที่ยืมมาจากภาษาสันสกฤต
- ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากภาษาสันสกฤต
- ศัพท์ภาษาไทยที่ยืมมาจากภาษาบาลี
- ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากภาษาบาลี
- สัมผัส:ภาษาไทย/iʔ
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- ศัพท์ภาษาไทยที่มี 3 พยางค์
- คำหลักภาษาไทย
- คำนามภาษาไทย
- ไทย entries with incorrect language header
- th:ศาสนาพุทธ
- th:ศาสนาฮินดู
- รายการที่มีกล่องคำแปล
- หน้าที่มีลิงก์แดงภาษาไทใหญ่/t+
- หน้าที่มีลิงก์แดงภาษาอังกฤษ/t+
- ศัพท์ภาษาคำเมืองที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- คำหลักภาษาคำเมือง
- คำนามภาษาคำเมือง
- คำนามภาษาคำเมืองในอักษรไทย
- คำเมือง entries with incorrect language header