กัมประโด

ภาษาไทย

การแบ่งพยางค์		กำ-ปฺระ-โด
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	gam-bprà-doo
	ราชบัณฑิตยสภา	kam-pra-do
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}		/kam˧.pra˨˩.doː˧/^{(สัมผัส)}

กัมประโด

นายหน้าหรือตัวแทนรับติดต่อให้แก่บริษัท ต่างชาติที่ทำธุรกิจในประเทศต่าง ๆ ด้วยเหตุที่บริษัทเหล่านี้ขาดพนักงานที่สามารถติดต่อกับบริษัทหรือคนพื้นเมืองได้โดยตรงเพราะอุปสรรคทางด้านภาษาและธรรมเนียมปฏิบัติ^[3]
ผู้ทำหน้าที่หาลูกค้าให้บริษัทหรือธนาคาร มักเป็นนักธุรกิจหรือพ่อค้าที่มีฐานะ มั่นคงและเป็นที่ยอมรับในถิ่นนั้น ๆ ^[4]
นายหน้าซื้อขาย^[2]

↑ พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. ๒๕๔๒.
↑ ^2.0 ^2.1 พจนานุกรม ไทย-ไทย อ.เปลื้อง ณ นคร.
↑ สำนักงานเศรษฐกิจการคลัง. สำนักนโยบายการออมและการลงทุน. ส่วนนโยบายการออมและการลงทุนในภาพรวม. "ศัพท์น่ารู้เกี่ยวกับเศรษฐกิจ." [ออนไลน์]. เข้าถึงได้จาก: http://www.fpo.go.th/s-I/Source/word/Word.php?Language=Thai&BeginRec=419&NumRecShow=8&sort=1&search= 2553. สืบค้น 31 พฤษภาคม 2556.
↑ อานนท์ ตรังตรีชาติ. "เมื่อแรกมีธนาคารในสยาม." ความรู้คือประทีป 52, 3 (2554) : 3-7.