กูย

ดูเพิ่ม: ก.ย., กุย, และ กุ๊ย

ภาษาไทย

ยืมมาจากกูย กวย (“คน”)

การแบ่งพยางค์		กูย
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	guui
	ราชบัณฑิตยสภา	kui
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}		/kuːj˧/^{(สัมผัส)}

กูย

กูย