กูย

ดูเพิ่ม: ก.ย., กุย, และ กุ๊ย

ภาษาไทย

รากศัพท์

ยืมมาจากภาษากูย กวย (“คน”)

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		กูย
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	guui
	ราชบัณฑิตยสภา	kui
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/kuːj˧/(สัมผัส)

คำนาม

กูย

1. อีกรูปหนึ่งของ ส่วย

คำวิสามานยนาม

กูย

1. อีกรูปหนึ่งของ ส่วย