กุ๊ย
ภาษาไทย
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]ยืมมาจากภาษาฮกเกี้ยน 鬼／鬼 (kúi, “ผี; เลว”)[1]
การออกเสียง
[แก้ไข]| การแบ่งพยางค์ | กุ๊ย | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | gúi |
| ราชบัณฑิตยสภา | kui | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /kuj˦˥/(สัมผัส) | |
คำนาม
[แก้ไข]กุ๊ย