คันจิ

ภาษาไทย

รากศัพท์

ยืมมาจากภาษาญี่ปุ่น 漢字 (คันจิ, “อักษรจีน”); สะกดตามหลักเกณฑ์ของราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. 2535/สำนักงานราชบัณฑิตยสภา พ.ศ. 2561

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		คัน-จิ
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	kan-jì
	ราชบัณฑิตยสภา	khan-chi
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/kʰan˧.t͡ɕiʔ˨˩/(สัมผัส)

คำนาม

คันจิ

1. อักษรจีนที่ใช้ในภาษาญี่ปุ่น