คู่หู
ภาษาไทย
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]การออกเสียง
[แก้ไข]| การแบ่งพยางค์ | คู่-หู | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | kûu-hǔu |
| ราชบัณฑิตยสภา | khu-hu | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /kʰuː˥˩.huː˩˩˦/(สัมผัส) | |
คำคุณศัพท์
[แก้ไข]คู่หู
คำนาม
[แก้ไข]คู่หู
- เพื่อนที่ถูกคอถูกใจกัน