ข้ามไปเนื้อหา

ดุลย

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี

ภาษาไทย

[แก้ไข]

รากศัพท์

[แก้ไข]

ยืมมาจากภาษาสันสกฤต तुल्य (ตุลฺย) หรือภาษาบาลี ตุลฺย

การออกเสียง

[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์[เสียงสมาส]
ดุน-ละ-ยะ-
[เสียงสมาส]
ดุน-ยะ-
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงdun-lá-yá-dun-yá-
ราชบัณฑิตยสภาdun-la-ya-dun-ya-
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/dun˧.la˦˥.ja˦˥.//dun˧.ja˦˥./

คำคุณศัพท์

[แก้ไข]

ดุลย

  1. (ภาษาหนังสือ) เท่ากัน, เสมอกัน, ทัดเทียมกัน

ลูกคำ

[แก้ไข]