ดูก

ดูเพิ่ม: ด̱ัก, ดก, ดัก, ดั๋ก, ดิก, ดึก, และ ดุก

ภาษาไทย

รากศัพท์

สืบทอดจากไทดั้งเดิม *C̥.dukᴰ; ร่วมเชื้อสายกับคำเมือง ᨯᩪᨠ (ดูก), อีสาน ดูก, ลาว ດູກ (ดูก) และกลายเป็น ກະດູກ (กะดูก), ไทลื้อ ᦡᦳᧅᧈ (ดุ่ก), ไทใหญ่ *လုက်ႇ (*ลุ่ก) และกลายเป็น လုပ်ႇ (ลุ่ป), ไทใต้คง ᥘᥧᥐᥴ (ลู๋ก), อาหม 𑜓𑜤𑜀𑜫 (ดุก์), จ้วง nduk (ดูก), จ้วงแบบจั่วเจียง nduk (ดูก); เทียบไหลดั้งเดิม *Cuɾɯːk

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		ดูก
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	dùuk
	ราชบัณฑิตยสภา	duk
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/duːk̚˨˩/(สัมผัส)

คำนาม

ดูก

1. (โบราณ) กระดูก

ภาษาอีสาน

รากศัพท์

สืบทอดจากไทดั้งเดิม *C̥.dukᴰ; ร่วมเชื้อสายกับไทย ดูก และกลายเป็น กระดูก, ลาว ດູກ (ดูก) และกลายเป็น ກະດູກ (กะดูก), ไทลื้อ ᦡᦳᧅᧈ (ดุ่ก), ไทใหญ่ *လုက်ႇ (*ลุ่ก) และกลายเป็น လုပ်ႇ (ลุ่ป), ไทใต้คง ᥘᥧᥐᥴ (ลู๋ก), อาหม 𑜓𑜤𑜀𑜫 (ดุก์)

คำนาม

ดูก

1. กระดูก