ตรีโกณ
ภาษาไทย[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
ตรี + โกณ; ยืมมาจากภาษาสันสกฤต त्रिकोण (ตฺริโกณ, “สามเหลี่ยม”); เข้าคู่เสียง-ความหมายจากภาษาอังกฤษ trigone
การออกเสียง[แก้ไข]
| การแบ่งพยางค์ | ตฺรี-โกน | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | dtrii-goon |
| ราชบัณฑิตยสภา | tri-kon | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /triː˧.koːn˧/(สัมผัส) | |
คำนาม[แก้ไข]
ตรีโกณ
คำประสม[แก้ไข]
หมวดหมู่:
- คำประสมภาษาไทย
- ศัพท์ภาษาไทยที่ยืมมาจากภาษาสันสกฤต
- ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากภาษาสันสกฤต
- ศัพท์ภาษาไทยที่เข้าคู่เสียง-ความหมายจากภาษาอังกฤษ
- ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากภาษาอังกฤษ
- สัมผัส:ภาษาไทย/oːn
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- ศัพท์ภาษาไทยที่มี 2 พยางค์
- คำหลักภาษาไทย
- คำนามภาษาไทย
- ภาษาไทย terms with redundant head parameter
- th:คณิตศาสตร์