ติงต๊อง
ภาษาไทย
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]ยืมมาจากภาษาเสฉวน 顛東／颠东 (dian1 dong1, “มึนงง, สับสน, โง่เขลา”)[1]
การออกเสียง
[แก้ไข]| การแบ่งพยางค์ | ติง-ต๊อง | ติ๊ง-ต๊อง | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | dting-dtɔ́ɔng | dtíng-dtɔ́ɔng |
| ราชบัณฑิตยสภา | ting-tong | ting-tong | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /tiŋ˧.tɔːŋ˦˥/(สัมผัส) | /tiŋ˦˥.tɔːŋ˦˥/(สัมผัส) | |
คำคุณศัพท์
[แก้ไข]ติงต๊อง (คำอาการนาม ความติงต๊อง)