ติเตียน
ภาษาไทย
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]ยืมมาจากภาษาเขมร តិះដៀល (ติะเฎียล); เหมือนกับ ติ + เตียน
การออกเสียง
[แก้ไข]| การแบ่งพยางค์ | ติ-เตียน | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | dtì-dtiian |
| ราชบัณฑิตยสภา | ti-tian | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /ti˨˩.tia̯n˧/(สัมผัส) | |
คำกริยา
[แก้ไข]ติเตียน (คำอาการนาม การติเตียน)