ติ

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี
ดูเพิ่ม: , ต., ติ๊, ตี, ตี๋, ตึ, ตู, ตู่, และ ตู้

ภาษาไทย[แก้ไข]

รากศัพท์[แก้ไข]

ยืมมาจากภาษาเขมร តិះ (ติะ); ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᨲᩥ (ติ), ภาษาลาว ຕິ (ติ)

การออกเสียง[แก้ไข]

การแบ่งพยางค์ติ
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงdtì
ราชบัณฑิตยสภาti
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/tiʔ˨˩/(สัมผัส)

คำกริยา[แก้ไข]

ติ (คำอาการนาม การติ)

  1. ชี้ข้อบกพร่อง

ภาษาบาลี[แก้ไข]

รูปแบบอื่น[แก้ไข]

รากศัพท์ 1[แก้ไข]

จากภาษาสันสกฤต त्रि (ตฺริ, สาม)

เลข[แก้ไข]

ติ

  1. สาม
การผันรูป[แก้ไข]

รากศัพท์ 2[แก้ไข]

คำอนุภาค[แก้ไข]

ติ

  1. (สนธิ) elided formของ อิติ