ตี๋

ดูเพิ่ม: ต, ต., ติ, ติ๊, ตี, ตึ, ตู, ตู่, และ ตู้

ภาษาไทย

รากศัพท์

ยืมมาจากภาษาแต้จิ๋ว 弟／弟 (“น้องชาย”)

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		ตี๋
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	dtǐi
	ราชบัณฑิตยสภา	ti
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/tiː˩˩˦/(สัมผัส)

คำนาม

ตี๋

1. น้องชาย
2. เด็กผู้ชายชาวจีน

ภาษาคำเมือง

การออกเสียง

• (เชียงใหม่) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /tiː˨˦/
• เทียบเสียงภาษาไทยโดยประมาณ: ตี๋

คำกริยา

ตี๋ (คำอาการนาม ก๋ารตี๋ หรือ ก๋านตี๋)

1. (สกรรม) อีกรูปหนึ่งของ ᨲᩦ (ตี)