ถึงแก่กาลกิริยา

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี

ภาษาไทย[แก้ไข]

รากศัพท์[แก้ไข]

ถึง +‎ แก่ +‎ กาลกิริยา

การออกเสียง[แก้ไข]

การแบ่งพยางค์ถึง-แก่-กาน-กิ-ริ-ยา
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงtʉ̌ng-gɛ̀ɛ-gaan-gì-rí-yaa
ราชบัณฑิตยสภาthueng-kae-kan-ki-ri-ya
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/tʰɯŋ˩˩˦.kɛː˨˩.kaːn˧.ki˨˩.ri˦˥.jaː˧/(สัมผัส)

คำกริยา[แก้ไข]

ถึงแก่กาลกิริยา (คำอาการนาม การถึงแก่กาลกิริยา)

  1. (สำนวน, อกรรม) ตาย