ทุติย

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี

ภาษาไทย[แก้ไข]

รากศัพท์[แก้ไข]

ยืมมาจากภาษาบาลี ทุติย (ที่ 2)

การออกเสียง[แก้ไข]

การแบ่งพยางค์[เสียงสมาส]
ทุ-ติ-ยะ-
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงtú-dtì-yá-
ราชบัณฑิตยสภาthu-ti-ya-
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/tʰu˦˥.ti˨˩.ja˦˥./

เลข[แก้ไข]

ทุติย

  1. (ภาษาหนังสือ) ที่ 2
    ทุติยดิถี
    วัน 2 ค่ำ
    ทุติยมาส
    เดือนที่ 2
    ทุติยวาร
    วันที่ 2, วาระที่ 2
    ทุติยสุรทิน
    วันที่ 2

ภาษาบาลี[แก้ไข]

รากศัพท์[แก้ไข]

ทุ +‎ ติย หรือ ทฺวิ +‎ ติย

รูปแบบอื่น[แก้ไข]

เลข[แก้ไข]

ทุติย

  1. ที่สอง