ทแกล้ว

ภาษาไทย

ท (“คน, ผู้”) +‎ แกล้ว

การแบ่งพยางค์		ทะ-แกฺล้ว
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	tá-glɛ̂ɛo
	ราชบัณฑิตยสภา	tha-klaeo
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}		/tʰa˦˥.klɛːw˥˩/^{(สัมผัส)}

ทแกล้ว