ท
ไปยังการนำทาง
ไปยังการค้นหา
|
ภาษาไทย[แก้ไข]
รากศัพท์ 1[แก้ไข]
รูปแบบอื่น[แก้ไข]
การออกเสียง[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์ | ทอ | ทอ-ทะ-หาน | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | tɔɔ | tɔɔ-tá-hǎan |
ราชบัณฑิตยสภา | tho | tho-tha-han | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /tʰɔː˧/(สัมผัส) | /tʰɔː˧.tʰa˦˥.haːn˩˩˦/(สัมผัส) | |
คำพ้องเสียง |
- (พยัญชนะต้น) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /tʰ-/
- (พยัญชนะสะกด) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): (คำไทย) /-t̚/, (คำทับศัพท์) [-t], [-θ]
ตัวอักษร[แก้ไข]

ท
- พยัญชนะตัวที่ 23 เรียกว่า ท ทหาร เป็นอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กดในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤตเป็นต้น เช่น ประมาท บท ธาตุบิสมัท, ใช้ประสมกับตัว ร อ่านเป็นเสียง ซ ในคำบางคำ เช่น ทราบ แทรก ทรง และในคำบางคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤต เช่น ทรัพย์ อินทรีย์ มัทรี, ที่อ่านเป็นเสียงเดิมคือ ทร (ไม่ใช่ ซ) ก็มี เช่น ภัทรบิฐ
รากศัพท์ 2[แก้ไข]
การออกเสียง[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์ | ทะ | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | tá |
ราชบัณฑิตยสภา | tha | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /tʰaʔ˦˥/(สัมผัส) |
คำนาม[แก้ไข]
ท