อ่าน

ภาษาไทย

รากศัพท์

สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *ʔaːnᴮ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ອ່ານ (อ่าน), ภาษาคำเมือง ᩋ᩵ᩣ᩠ᨶ (อ่าน), ภาษาไทลื้อ ᦀᦱᧃᧈ (อ่าน), ภาษาไทดำ ꪮ꪿ꪱꪙ (อ่าน), ภาษาไทใหญ่ ဢၢၼ်ႇ (อ่าน), ภาษาไทใต้คง ᥟᥣᥢᥱ (อ่าน), ภาษาอาหม 𑜒𑜃𑜫 (อน์); เทียบภาษาเขมร អាន (อาน)

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		อ่าน
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	àan
	ราชบัณฑิตยสภา	an
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/ʔaːn˨˩/(สัมผัส)
ไฟล์เสียง

คำกริยา

อ่าน (คำอาการนาม การอ่าน)

1. (สกรรม) ว่าตามตัวหนังสือ, ถ้าออกเสียงด้วย เรียกว่า อ่านออกเสียง, ถ้าไม่ต้องออกเสียง เรียกว่า อ่านในใจ
2. (สกรรม) สังเกตหรือพิจารณาดูเพื่อให้เข้าใจ

   อ่านสีหน้า

   อ่านริมฝีปาก

   อ่านใจ

3. (สกรรม) ตีความ

   อ่านรหัส

   อ่านลายแทง

4. (สกรรม) คิด, นับ

คำแปลภาษาอื่น

ว่าตามตัวหนังสือ

• คำเมือง: ᩋ᩵ᩣ᩠ᨶ (nod) (อ่าน)
• ดัตช์: lezen (nl) (เลเซอน์)
• ไทดำ: ꪮ꪿ꪱꪙ (blt) (อ่าน)
• ไทใต้คง: ᥟᥣᥢᥱ (tdd) (อ่าน), ᥘᥣᥭᥴ (tdd) (ล๋าย), ᥚᥖᥴ (tdd) (ผั๋ต), ᥖᥨᥭᥰ (tdd) (โต๊ย)
• ไทใหญ่: ဢၢၼ်ႇ (shn) (อ่าน), လူလိၵ်ႈ (shn) (ลูลิ้ก)
• ฝรั่งเศส: lire (fr) (ลีร)
• พม่า: ဖတ် (my) (ผต์)
• เยอรมัน: lesen (de)
• ลาว: ອ່ານ (lo) (อ่าน)
• สเปน: leer (es) (เลเอร)
• อังกฤษ: read (en) (รีด)
• อาหม: 𑜒𑜃𑜫 (อน์), 𑜇𑜄𑜫 (ผต์)
• ฮินดี: पढ़ना (hi) (ปฒ̱นา)