ข้ามไปเนื้อหา

อาน

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี
ดูเพิ่ม: อ่าน

ภาษาไทย

[แก้ไข]

การออกเสียง

[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์อาน
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงaan
ราชบัณฑิตยสภาan
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/ʔaːn˧/(สัมผัส)
ไฟล์เสียง

รากศัพท์ 1

[แก้ไข]

สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *ʔaːnᴬ, จากภาษาจีนยุคกลาง ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ອານ (อาน), ภาษาไทใหญ่ ဢၢၼ် (อาน), ภาษาอาหม 𑜒𑜃𑜫 (อน์), ภาษาจ้วง an

คำนาม

[แก้ไข]

อาน

  1. เครื่องรองนั่งบนหลังสัตว์พาหนะหรือยานพาหนะบางชนิด
    อานม้า
    อานรถจักรยาน

รากศัพท์ 2

[แก้ไข]

คำกริยาวิเศษณ์

[แก้ไข]

อาน

  1. บอบช้ำ
    ถูกตีเสียอาน
  2. โดยปริยายหมายความว่า อย่างหนัก, อย่างมาก
    ถูกต่อว่าอานเลย

รากศัพท์ 3

[แก้ไข]

ยืมมาจากภาษาเขมร អាន (อาน)

คำกริยา

[แก้ไข]

อาน (คำอาการนาม การอาน)

  1. ลับมีดหรืออาวุธให้คม
    อานดาบ
    อานอาวุธ
  2. ใช้มีดหรืออาวุธถูกับหินให้เรียบหรือให้คม
    อานมีด
    อานหอก

รากศัพท์ 4

[แก้ไข]

คำกริยา

[แก้ไข]

อาน (คำอาการนาม การอาน)

  1. กิน, เซ่น
    เครื่องอาน
    เครื่องกินหรือเครื่องเซ่น

รากศัพท์ 5

[แก้ไข]

ยืมมาจากภาษาบาลี อาน

การออกเสียง

[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์[เสียงสมาส]
อา-นะ-
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงaa-ná-
ราชบัณฑิตยสภาa-na-
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/ʔaː˧.na˦˥./

คำนาม

[แก้ไข]

อาน

  1. ลมหายใจเข้า, นิยมใช้เข้าคู่กับ อปาน คือ ลมหายใจออก
    อานาปานะ
    ลมหายใจเข้าและลมหายใจออก
    อานาปานัสสติ
    สติที่กำหนดลมหายใจเข้าและลมหายใจออก

ภาษาปักษ์ใต้

[แก้ไข]

คำคุณศัพท์

[แก้ไข]

อาน (คำอาการนาม ขว่ามอาน)

  1. เป็นหมัน, ไม่มีลูก, (ใช้เฉพาะสัตว์)