ท่วม
ภาษาไทย
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]จาก *ถ้วม, จากไทดั้งเดิม *C̬.tuəmᴮ; ร่วมเชื้อสายกับคำเมือง ᨳ᩠ᩅ᩶ᨾ (ถว้ม), เขิน ᨳ᩠ᩅ᩶ᨾ (ถว้ม), ลาว ຖ້ວມ (ถ้วม), ไทลื้อ ᦏᦳᧄᧉ (ถุ้ม), ไทใหญ่ ထူမ်ႈ (ถู้ม), ไทใต้คง ᥗᥨᥛᥲ (โถ้ม) หรือ ᥗᥧᥛᥲ (ถู้ม), อาหม 𑜌𑜤𑜉𑜫 (ถุม์), จ้วง dumh, แสก ทุม, จ้วงแบบจั่วเจียง tuemj
การออกเสียง
[แก้ไข]| การแบ่งพยางค์ | ท่วม | |
|---|---|---|
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | tûuam |
| ราชบัณฑิตยสภา | thuam | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /tʰua̯m˥˩/(สัมผัส) | |
คำกริยา
[แก้ไข]ท่วม (คำอาการนาม การท่วม)