บิดเบือน
ภาษาไทย
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]การออกเสียง
[แก้ไข]| การแบ่งพยางค์ | บิด-เบือน | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | bìt-bʉʉan |
| ราชบัณฑิตยสภา | bit-buean | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /bit̚˨˩.bɯa̯n˧/(สัมผัส) | |
คำกริยา
[แก้ไข]บิดเบือน (คำอาการนาม การบิดเบือน หรือ ความบิดเบือน)