ปณฺณ

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี

ภาษาบาลี[แก้ไข]

รูปแบบอื่น[แก้ไข]

รากศัพท์[แก้ไข]

สืบทอดจากภาษาสันสกฤต पर्ण (ปรฺณ)

คำนาม[แก้ไข]

ปณฺณ ก.

  1. ใบไม้, ใบไม้สำหรับเขียนหนังสือ
  2. ขนปีก, ขนนกสำหรับเขียนหนังสือ
  3. จดหมาย, หนังสือ

การผันรูป[แก้ไข]

คำสืบทอด[แก้ไข]

  • เขมร: ប័ណ្ណ (บัณฺณ) (ยืมโดยเรียนรู้)
  • ลาว: ບັນນະ (บันนะ) (ยืมโดยเรียนรู้)
  • ไทย: บรรณ, ปัณณะ (ยืมโดยเรียนรู้)

อ่านเพิ่ม[แก้ไข]

  • Pali Text Society (1921-1925), “ปณฺณ”, in Pali-English Dictionary‎, London: Chipstead