ข้ามไปเนื้อหา

ปณฺณ

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี

ภาษาบาลี

[แก้ไข]

รูปแบบอื่น

[แก้ไข]

รากศัพท์

[แก้ไข]

สืบทอดจากภาษาสันสกฤต पर्ण (ปรฺณ)

คำนาม

[แก้ไข]

ปณฺณ ก.

  1. ใบไม้, ใบไม้สำหรับเขียนหนังสือ
  2. ขนปีก, ขนนกสำหรับเขียนหนังสือ
  3. จดหมาย, หนังสือ

การผันรูป

[แก้ไข]

คำสืบทอด

[แก้ไข]
  • เขมร: ប័ណ្ណ (บัณฺณ) (learned)
  • ลาว: ບັນນະ (บันนะ) (learned)
  • ไทย: บรรณ, ปัณณะ (learned)

อ่านเพิ่ม

[แก้ไข]
  • Pali Text Society (1921–1925), “ปณฺณ”, in Pali-English Dictionary‎, London: Chipstead