ปรปักษ์
ภาษาไทย
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]ยืมมาจากสันสกฤต परपक्ष (ปรปกฺษ); เหมือนกับ ปร + ปักษ์
การออกเสียง
[แก้ไข]| การแบ่งพยางค์ | ปอ-ระ-ปัก | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | bpɔɔ-rá-bpàk |
| ราชบัณฑิตยสภา | po-ra-pak | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /pɔː˧.ra˦˥.pak̚˨˩/(สัมผัส) | |
คำนาม
[แก้ไข]ปรปักษ์