ศัตรู

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี

ภาษาไทย[แก้ไข]

รากศัพท์[แก้ไข]

ยืมมาจากภาษาสันสกฤต शत्रु (ศตฺรุ); เทียบภาษาบาลี สตฺตุ

การออกเสียง[แก้ไข]

การแบ่งพยางค์
{เสียงพยัญชนะซ้ำ}
สัด-ตฺรู
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงsàt-dtruu
ราชบัณฑิตยสภาsat-tru
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/sat̚˨˩.truː˧/(สัมผัส)

คำนาม[แก้ไข]

ศัตรู

  1. ข้าศึก, ปรปักษ์, ปัจจามิตร
    ศัตรูจากภายนอกประเทศ
    เพลี้ยเป็นศัตรูพืช
  2. ผู้จองเวร
    2 ตระกูลนี้เป็นศัตรูกันมาหลายชั่วคนแล้ว

คำแปลภาษาอื่น[แก้ไข]