ศัตรู

ภาษาไทย

รากศัพท์

จากภาษาสันสกฤต शत्रु (ศตฺรุ) < ภาษาบาลี สตฺตุ

การออกเสียง

• สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: [sät̚˩.truː˧]
• คำอ่านภาษาไทย:สัด-ตฺรู

คำนาม

ศัตรู

1. ข้าศึก, ปรปักษ์

   ศัตรูจากภายนอกประเทศ

   เพลี้ยเป็นศัตรูพืช

2. ผู้จองเวร

   2 ตระกูลนี้เป็นศัตรูกันมาหลายชั่วคนแล้ว