ศัตรู

ภาษาไทย

รากศัพท์

จากภาษาสันสกฤต शत्रु ‎(ศตฺรุ) < ภาษาบาลี สตฺตุ

การออกเสียง

• สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: [sät̚˩.truː˧]
• คำอ่านภาษาไทย:สัด-ตฺรู

คำนาม

ศัตรู

1. ข้าศึก, ปรปักษ์
   • ศัตรูจากภายนอกประเทศ
   • เพลี้ยเป็นศัตรูพืช
2. ผู้จองเวร
   • 2 ตระกูลนี้เป็นศัตรูกันมาหลายชั่วคนแล้ว