ปราชญ์

ภาษาไทย

ยืมมาจากสันสกฤต प्राज्ञ (ปฺราชฺญ, “ผู้รอบรู้”); เทียบบาลี ปญฺญ

การแบ่งพยางค์		ปฺราด
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	bpràat
	ราชบัณฑิตยสภา	prat
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}		/praːt̚˨˩/^{(สัมผัส)}
คำพ้องเสียง แก้ไข		ปราด ปราศ

ปราชญ์