ผณิน
ภาษาไทย[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
ยืมมาจากภาษาสันสกฤต फणिन् (ผณินฺ); เทียบภาษาบาลี ผณิ
การออกเสียง[แก้ไข]
| การแบ่งพยางค์ | ผะ-นิน | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | pà-nin |
| ราชบัณฑิตยสภา | pha-nin | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /pʰa˨˩.nin˧/(สัมผัส) | |
คำนาม[แก้ไข]
ผณิน