ผณิน
ภาษาไทย
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]ยืมมาจากภาษาสันสกฤต फणिन् (ผณินฺ); เทียบภาษาบาลี ผณิ
การออกเสียง
[แก้ไข]| การแบ่งพยางค์ | ผะ-นิน | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | pà-nin |
| ราชบัณฑิตยสภา | pha-nin | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /pʰa˨˩.nin˧/(สัมผัส) | |
คำนาม
[แก้ไข]ผณิน