ผ่อนสั้นผ่อนยาว
ภาษาไทย
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]การออกเสียง
[แก้ไข]| การแบ่งพยางค์ {ไม่ตามอักขรวิธี; เสียงสระสั้น} | ผ็่อน-สั้น-ผ็่อน-ยาว | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | pɔ̀n-sân-pɔ̀n-yaao |
| ราชบัณฑิตยสภา | phon-san-phon-yao | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /pʰɔn˨˩.san˥˩.pʰɔn˨˩.jaːw˧/(สัมผัส) | |
คำกริยา
[แก้ไข]ผ่อนสั้นผ่อนยาว (คำอาการนาม การผ่อนสั้นผ่อนยาว)
- (สำนวน) ประนีประนอม, อะลุ่มอล่วยกัน