ผ่อนสั้นผ่อนยาว

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี

ภาษาไทย[แก้ไข]

รากศัพท์[แก้ไข]

ผ่อน +‎ สั้น +‎ ผ่อน +‎ ยาว

การออกเสียง[แก้ไข]

การแบ่งพยางค์
{ไม่ตามอักขรวิธี; เสียงสระสั้น}
ผ็่อน-สั้น-ผ็่อน-ยาว
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงpɔ̀n-sân-pɔ̀n-yaao
ราชบัณฑิตยสภาphon-san-phon-yao
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/pʰɔn˨˩.san˥˩.pʰɔn˨˩.jaːw˧/(สัมผัส)

คำกริยา[แก้ไข]

ผ่อนสั้นผ่อนยาว (คำอาการนาม การผ่อนสั้นผ่อนยาว)

  1. (สำนวน) ประนีประนอม, อะลุ่มอล่วยกัน

รูปแบบอื่น[แก้ไข]