พร้า
ภาษาไทย
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]สืบทอดจากไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม *braːꟲ⁴; ร่วมเชื้อสายกับคำเมือง ᨻᩕ᩶ᩣ (พร้า) หรือ ᨽ᩶ᩣ (ภ้า), เขิน ᨻᩕ᩶ᩣ (พร้า) หรือ ᨽ᩶ᩣ (ภ้า), ลาว ພ້າ (พ้า), ไทลื้อ ᦘᦱᧉ (ภ้า), ไทใหญ่ ၽႃႉ (ผ๎า), ไทใต้คง ᥚᥣᥳ (ผ๎า), พ่าเก ၸႃ (ผา), อาหม 𑜇𑜠 (ผะ)
การออกเสียง
[แก้ไข]| การแบ่งพยางค์ | พฺร้า | |
|---|---|---|
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | práa |
| ราชบัณฑิตยสภา | phra | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /pʰraː˦˥/(สัมผัส) | |
คำนาม
[แก้ไข]พร้า