พร้า
ภาษาไทย[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᨻᩕ᩶ᩣ (พร้า) หรือ ᨽ᩶ᩣ (ภ้า), ภาษาเขิน ᨻᩕ᩶ᩣ (พร้า) หรือ ᨽ᩶ᩣ (ภ้า), ภาษาลาว ພ້າ (พ้า), ภาษาไทลื้อ ᦘᦱᧉ (ภ้า), ภาษาไทใหญ่ ၽႃႉ (ผ๎า), ภาษาพ่าเก ၸႃ (ผา), ภาษาอาหม 𑜇𑜠 (ผะ)
การออกเสียง[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์ | พฺร้า | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | práa |
ราชบัณฑิตยสภา | phra | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /pʰraː˦˥/(สัมผัส) |
คำนาม[แก้ไข]
พร้า