พฤกษา
ภาษาไทย[แก้ไข]
รูปแบบอื่น[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
จากภาษาเขมร ព្រឹក្សា (พฺรึกฺสา), จากภาษาสันสกฤต वृक्ष (วฺฤกฺษ); เทียบภาษาบาลี รุกฺข
การออกเสียง[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์ | พฺรึก-สา | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | prʉ́k-sǎa |
ราชบัณฑิตยสภา | phruek-sa | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /pʰrɯk̚˦˥.saː˩˩˦/(สัมผัส) |
คำนาม[แก้ไข]
พฤกษา