ข้ามไปเนื้อหา

พักตร

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี
ดูเพิ่ม: พักตร์

ภาษาไทย

[แก้ไข]

รากศัพท์

[แก้ไข]

ยืมมาจากสันสกฤต वक्त्र (วกฺตฺร)

การออกเสียง

[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์[เสียงสมาส]
พัก-ตฺระ-
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงpák-dtrà-
ราชบัณฑิตยสภาphak-tra-
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/pʰak̚˦˥.tra˨˩./

คำนาม

[แก้ไข]

พักตร

  1. (ภาษาหนังสือ, ร้อยกรอง) อีกรูปหนึ่งของ พักตร์