ข้ามไปเนื้อหา

พักตร์

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี
ดูเพิ่ม: พักตร

ภาษาไทย

[แก้ไข]

รูปแบบอื่น

[แก้ไข]

รากศัพท์

[แก้ไข]

ยืมมาจากภาษาสันสกฤต वक्त्र (วกฺตฺร)

การออกเสียง

[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์พัก
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงpák
ราชบัณฑิตยสภาphak
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/pʰak̚˦˥/(สัมผัส)
คำพ้องเสียง

คำนาม

[แก้ไข]

พักตร์

  1. (ราชาศัพท์, ภาษาหนังสือ, ร้อยกรอง) หน้า (อวัยวะ)

การใช้

[แก้ไข]

ราชาศัพท์ใช้ว่า พระพักตร์