พักร
ภาษาไทย[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
ยืมมาจากภาษาสันสกฤต वक्र (วกฺร, “ถอยหลัง”)
การออกเสียง[แก้ไข]
| การแบ่งพยางค์ | พัก | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | pák |
| ราชบัณฑิตยสภา | phak | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /pʰak̚˦˥/(สัมผัส) | |
| คำพ้องเสียง | ||
คำกริยา[แก้ไข]
พักร
การใช้[แก้ไข]
ใช้แก่ดาวนพเคราะห์ ซึ่งปรากฏแก่ตาเป็น 3 ทาง คือ เสริด ว่า ไปข้างหน้า, พักร ว่า ถอยหลัง, มน ว่า อยู่กับที่