พักร
ภาษาไทย
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]ยืมมาจากสันสกฤต वक्र (วกฺร, “ถอยหลัง”)
การออกเสียง
[แก้ไข]| การแบ่งพยางค์ | พัก | |
|---|---|---|
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | pák |
| ราชบัณฑิตยสภา | phak | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /pʰak̚˦˥/(สัมผัส) | |
| คำพ้องเสียง | ||
คำกริยา
[แก้ไข]พักร
การใช้
[แก้ไข]ใช้แก่ดาวนพเคราะห์ ซึ่งปรากฏแก่ตาเป็น 3 ทาง คือ เสริด ว่า ไปข้างหน้า, พักร ว่า ถอยหลัง, มน ว่า อยู่กับที่