พาหา
ภาษาไทย
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]การออกเสียง
[แก้ไข]| การแบ่งพยางค์ | พา-หา | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | paa-hǎa |
| ราชบัณฑิตยสภา | pha-ha | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /pʰaː˧.haː˩˩˦/(สัมผัส) | |
คำนาม
[แก้ไข]พาหา
- (ภาษาหนังสือ, ร้อยกรอง, ราชาศัพท์) แขน
ภาษาบาลี
[แก้ไข]รูปแบบอื่น
[แก้ไข]เขียนด้วยอักษรอื่น
รากศัพท์
[แก้ไข]ร่วมรากกับ พาหุ
คำนาม
[แก้ไข]พาหา ญ.
การผันรูป
[แก้ไข]ตารางการผันรูปของ "พาหา" (เพศหญิง)
| การก \ พจน์ | เอกพจน์ | พหูพจน์ |
|---|---|---|
| กรรตุการก (ปฐมา) | พาหา | พาหาโย หรือ พาหา |
| กรรมการก (ทุติยา) | พาหํ | พาหาโย หรือ พาหา |
| กรณการก (ตติยา) | พาหาย | พาหาหิ หรือ พาหาภิ |
| สัมปทานการก (จตุตถี) | พาหาย | พาหานํ |
| อปาทานการก (ปัญจมี) | พาหาย | พาหาหิ หรือ พาหาภิ |
| สัมพันธการก (ฉัฏฐี) | พาหาย | พาหานํ |
| อธิกรณการก (สัตตมี) | พาหาย หรือ พาหายํ | พาหาสุ |
| สัมโพธนการก (อาลปนะ) | พาเห | พาหาโย หรือ พาหา |
หมวดหมู่:
- ศัพท์ภาษาไทยที่ยืมมาจากภาษาบาลี
- ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากภาษาบาลี
- หน้าที่มีลิงก์แดงภาษาบาลี/m
- สัมผัส:ภาษาไทย/aː
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- ศัพท์ภาษาไทยที่มี 2 พยางค์
- คำหลักภาษาไทย
- คำนามภาษาไทย
- ศัพท์ภาษาไทยที่เป็นภาษาหนังสือ
- ศัพท์ภาษาไทยที่ใช้ในบทร้อยกรอง
- ราชาศัพท์ภาษาไทย
- ศัพท์ภาษาบาลีที่ร่วมราก
- คำหลักภาษาบาลี
- คำนามภาษาบาลี
- คำนามภาษาบาลีในอักษรไทย