พิสมัย

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี

ภาษาไทย[แก้ไข]

รูปแบบอื่น[แก้ไข]

รากศัพท์[แก้ไข]

ยืมมาจากภาษาสันสกฤต विस्मय (วิสฺมย, ความแปลกใจ)

การออกเสียง[แก้ไข]

การแบ่งพยางค์พิด-สะ-ไหฺม
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงpít-sà-mǎi
ราชบัณฑิตยสภาphit-sa-mai
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/pʰit̚˦˥.sa˨˩.maj˩˩˦/(สัมผัส)

คำนาม[แก้ไข]

พิสมัย

  1. ความรัก, ความปลื้มใจ, ความชื่นชม

คำกริยา[แก้ไข]

พิสมัย

  1. รักใคร่หลงใหล
    ฉันไม่เห็นจะพิสมัยเธอเลย

คำคุณศัพท์[แก้ไข]

พิสมัย

  1. ควรชม