พึ่งลำแข้งตัวเอง

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี

ภาษาไทย[แก้ไข]

รากศัพท์[แก้ไข]

พึ่ง +‎ ลำแข้ง +‎ ตัวเอง

การออกเสียง[แก้ไข]

การแบ่งพยางค์
{ไม่ตามอักขรวิธี; เสียงสระสั้น}
พึ่ง-ลำ-แค็่ง-ตัว-เอง
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงpʉ̂ng-lam-kɛ̂ng-dtuua-eeng
ราชบัณฑิตยสภาphueng-lam-khaeng-tua-eng
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/pʰɯŋ˥˩.lam˧.kʰɛŋ˥˩.tua̯˧.ʔeːŋ˧/(สัมผัส)

คำกริยา[แก้ไข]

พึ่งลำแข้งตัวเอง (คำอาการนาม การพึ่งลำแข้งตัวเอง)

  1. (สำนวน) ช่วยตนเอง

คำพ้องความ[แก้ไข]