ภูภุช
ภาษาไทย
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]ยืมมาจากภาษาสันสกฤต भूभुज् (ภูภุชฺ) หรือภาษาบาลี ภุภุช; เทียบเท่า ภู + ภุช
การออกเสียง
[แก้ไข]| การแบ่งพยางค์ | พู-พุด | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | puu-pút |
| ราชบัณฑิตยสภา | phu-phut | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /pʰuː˧.pʰut̚˦˥/(สัมผัส) | |
คำนาม
[แก้ไข]ภูภุช