ภูภุช
ภาษาไทย[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
ยืมมาจากภาษาสันสกฤต भूभुज् (ภูภุชฺ) หรือภาษาบาลี ภุภุช; เหมือนกับ ภู + ภุช
การออกเสียง[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์ | พู-พุด | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | puu-pút |
ราชบัณฑิตยสภา | phu-phut | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /pʰuː˧.pʰut̚˦˥/(สัมผัส) |
คำนาม[แก้ไข]
ภูภุช
หมวดหมู่:
- ศัพท์ภาษาไทยที่ยืมมาจากภาษาสันสกฤต
- ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากภาษาสันสกฤต
- ศัพท์ภาษาไทยที่ยืมมาจากภาษาบาลี
- ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากภาษาบาลี
- คำประสมภาษาไทย
- สัมผัส:ภาษาไทย/ut̚
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- ศัพท์ภาษาไทยที่มี 2 พยางค์
- คำหลักภาษาไทย
- คำนามภาษาไทย
- ภาษาไทย terms with redundant head parameter
- ศัพท์ภาษาไทยที่ใช้ในบทร้อยกรอง