มฤตยู

ภาษาไทย

ยืมมาจากภาษาเขมร ម្រឹត្យុ (มฺรึตฺยุ), จากภาษาสันสกฤต मृत्यु (มฺฤตฺยุ, “ความตาย”)

การแบ่งพยางค์ {เสียงพยัญชนะซ้ำ}		มะ-รึด-ตะ-ยู
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	má-rʉ́t-dtà-yuu
	ราชบัณฑิตยสภา	ma-ruet-ta-yu
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}		/ma˦˥.rɯt̚˦˥.ta˨˩.juː˧/^{(สัมผัส)}

มฤตยู